Odlot

I właśnie nastąpił ten dzień. Ostatnie nasze chwile w Kiellerowce. Od rana Msza Święta (dla nas już pożegnalna), potem pożegnanie z Paniami, które codziennie spotykałyśmy w kaplicy, śniadanie – zadziwiająco szybkie, i pakowanie. W sumie jeszcze na godzinkę poszłyśmy popracować, żeby skończyć kilka rzeczy malować na placu z dnia poprzedniego, ale i tak nie udało się nam „dobić” altanki. Z jednej strony tylko, jako wzór, zostawiłyśmy pięknie namalowane kwiatki, chmurki i trawę. No ale niestety czas nas gonił… Została tylko do pomalowania trawka na dwóch ściankach altanki, co obiecała domalować s.Cordia.

Szybki wpis do księgi ks. Proboszcza – na pamiątkę o naszym pobycie, i pakujemy się do samochodu. Smutno żegnać się z Kiellerowką… Jadąc trasą do miasta przejeżdżaliśmy przepiękne pole słoneczników (co prawda już przekwitłych). Wiec nie mogłyśmy nie zrobić kilku zdjęć :)

                                    

 Do Kokszetau z nami też zabrał się (już były) ks. Proboszcz z Oziornoje ks Tomasz. Mimo że miał zamiar jechać tzw. „marszrutką”, to po naszych namowach kupił bilet na pociąg. Dzięki temu weselej na się jechało J W drodze prowadziliśmy ciekawe rozmowy i doszliśmy do wspólnych wniosków, że… „życiowe wybory są skomplikowane”. Jechaliśmy 5h pociągiem wśród Kazachów, ciekawe doświadczenie. Następnie przesiadka na autobus nr 10, którym ok. 1,5h jechałyśmy do lotniska (ks. Tomasz po drodze wysiadł).

No i już jesteśmy na lotnisku w Astanie. Najedzone w stołówce, koczujemy od kilku godzin w poczekalni. Krótka relacja z podróży przez skype siostrze Cordii i siedzimy dalej. 

Już o 4:15 wylatujemy z tego przesympatycznego kraju. Może zaniedbanego, ale bardzo gościnnego. Dziękujemy Panu Bogu za wszystkich tych ludzi, którzy otworzyli przed nami swoje serca i domy, za każdy uśmiech i dobre słowo. Będziemy tęsknić za naszymi kochanymi Siostrzyczkami z Kiellerowki i za Ojcem Mariuszem, którzy poświęcili nam swój czas, wspierali nas i dawali nam przykład wytrwałej i głębokiej modlitwy w tak trudnych warunkach.

Polecamy się Waszej modlitwie podczas tego ostatniego etapu naszego doświadczenia misyjnego. Również prosimy o modlitwę w intencji Sióstr i Ojca z Kellerowki i wszystkich tych ludzi, którzy mimo wszystko zostali przy Panu Bogu w Kazachstanie.

Pozdrawiamy w Panu!

Jana :D